uhm, ja, uhm, dit gaat over idols *duikt in het -schaamt-zich-diep-hoekje*

Er was eens een klein meisje wat op zaterdagavond mocht opblijven voor een speciaal programma. Voor dit programma bleven heel veel mensen thuis en de kijkcijfers waren torenhoog. Ook in andere landen was dit een doorslaand succes, van één van de winnaressen had dit kleine meisje zelfs al iets in huis. Dit programma is natuurlijk Idols en dat kleine meisje ben ik. Nu zijn we meer dan 10 jaar verder, ik ben geen klein meisje meer en Idols is iets nostalgisch geworden, maar het idee van een talentenjacht is springlevend. 

Zo heb je X factor, so you wanna be a popstar, holland's got talent, the voice of holland, sterren dansen op het ijs, dancing with the stars en ga zo maar door. We zijn het inmiddels best zat met z'n allen, zo veel variatie, alles komt op hetzelfde neer. Van de winnaars en winnaressen horen we niks meer, ja een musical of een zwangerschap, zoveel talent, maar geen succes.

En dan was daar dat nieuwe programma, de beste singer songwriter van Nederland. Giel Beelen staat aan het roer en aan boord nog meer talent dan in alle bovengenoemde programma's. I'm a sucker voor talentenjachten en zeker als ze daadwerkelijk talent bevatten, dus 3 week geleden zat ik om 5 voor half 9 voor de buis. 

 

Ik was gelijk verkocht. Douwe Bob, de man met de roestige stem en helderblauwe ogen. Een uiterlijk om bij weg te smelten, maar een stem die je op het puntje van de bank laat zitten. En een zelf geschreven nummer, want dat was de voorwaarde om mee te mogen doen. 

 

Ook volgde Nielson, een guitige jongen die in het verleden bij de kinderpopgroep Zirkus Zirkus heeft opgetreden. Nederlandstalig, hoog Gers Pardoel gehalte, maar wel op een positieve manier. Het nummer blijft in je hoofd hangen en je gaat spontaan meezingen. Stiekem hoopt elk meisje/vrouw dat haar lief zoiets voor haar maakt.
De daarop volgende aflevering was niet zo indrukwekkend als de eerste. Ja het talent was aanwezig, maar niet mijn smaak. De nummers waren goed, maar niet mindblowing. 

 Je had wel Mattanja Joy Bradley, met een nummer voor haar moeder. Toen waren we thuis even stil. Later kwam ik erachter dat Rob Stenders haar al een tijdje promoot op de vrijdagavond op 3fm, met weer een ander nummer. Opvallend bij haar optreden was de aanwezigheid van haar hond, ze neemt hem overal mee naartoe, erg vertederend. 

Ook was daar Angela Moyra met het lieve liedje timid. Dit nummer heb ik ook al een aantal keer voorbij horen komen op 3fm, ze is niet voor niks serious talent. Wil je wegdromen, denkend aan zomerse luierdagen in het park, dan ben je hier aan het goede adres.

Aflevering 3, de reden dat ik deze post schrijf, gisteravond. Een begin waardoor wij weer op het puntje van de bank gekluisterd zaten. Doesha werd geintroduceerd. Ze werkt bij United Nude (nee, dit wordt natuurlijk niet verteld, maar als doorgewinterde fashionista herken ik de winkel+schoenen uit duizenden) en heeft een hele mooie bos haar (ja, daar let ik op). Dan begint ze te vertellen over haar nummer... Het gaat over een goede vriendin, nee beter gezegd, haar beste vriendin. En hoe die beste vriendin net voor de andere vriendinnen geplaatst wordt. So far so good, niks nieuws onder de horizon, maar het leuke is, die beste vriendin heet Emma. En hoe heet ik, juust'em, Emma. Nu is dit meisje niet mijn beste vriendin, maar toch is het bizar om naar een nummer te luisteren waarin jouw naam voorkomt. Stiekem ben je toch een beetje gevleid en hoop je dat de mensen in jouw omgeving ook zo over jou denken (of ben ik daarin de enige?!). Sterker nog, het is ook een goed nummer. 
De andere deelnemers ga ik niet behandelen, sorry, die spraken me niet zo aan. Wel kan ik jullie aanraden ook naar deze show te kijken, want het is echt een tof programma. Volgens mij is er vanavond nog een herhaling om half 11 op Nederland 3, maar check even de tv gids als je het zeker wilt weten.